Συνέντευξη με τον Ανδρέα Ανδρέου
Ανδρέα Ανδρέου: Η χρονιά σταθμός μου ήταν το 1982-1983 που η ομάδα έπαιξε πραγματικά ένα εντυπωσιακό ποδόσφαιρο και πρωταγωνιστούσε μαζί με την Ομόνοια.
– Παρακαλώ πέστε μας ως πρόλογο λίγα λόγια για την ζωή σας.
Γεννήθηκα στην Αμμόχωστο την 1η Μαρτίου του 1959. Από μικρή ηλικία φύγαμε μαζί με την οικογένεια μου από την Αμμόχωστο και κατοικήσαμε στο χωριό Άχνα το οποίο ήταν το χωριό της μητέρας μου. Τα σχολικά μου χρόνια τα διήλθα στο Β’ Γυμνάσιο Αμμοχώστου στο οποίο φοίτησα μέχρι την Γ’ τάξη.
Δυστυχώς, το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974 και λόγο της Τουρκικής Εισβολής αναγκαστήκαμε για να ξεφύγουμε από τον Αττίλα να καταφύγουμε προς το Δάσος της Άχνας. Ενημερωτικά, το Δάσος της Άχνας, ήταν το καταφύγιο χιλιάδων προσφύγων, καθότι ήταν έδαφος για τις Βρετανικές Βάσεις και πιστεύαμε ότι εκεί δεν θα κινδυνεύαμε.
Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία στις ακαδημίες του Εθνικού Άχνας όπου και είχα την τύχη να συνεχίσω και να αγωνιστώ στην πρώτη ομάδα του Εθνικού Άχνας μέχρι την ηλικία των είκοσι ενός. Κατά τη διάρκεια εκείνου του χρονικού διαστήματος είχα δεχθεί προτάσεις από διάφορες ομάδες της πρώτης κατηγορίας όπως η Ανόρθωση, ο Πεζοπορικός και η ΕΠΑ.
– Πότε και πως ενταχθήκατε στην ομάδα της Ανόρθωσης;
Στην Ανόρθωση εντάχθηκα το 1980 μετά από μεταγραφή μου από τον Εθνικό Άχνας. Ήταν μια στιγμή η οποία θα μείνει ανεξίτηλη στο μυαλό μου διότι την περίοδο εκείνη αρχικά ήμουν πολύ κοντά να μεταγραφώ στον Πεζοπορικό. Όμως, μετά από αστραπιαίες κινήσεις του μακαριστού Στέλιου Φρεναρίτη (Τότε Έφορο Ποδοσφαίρου Ανόρθωσις) μεταγράφηκα τελικά στην Ανόρθωση.
– Ποια χρονιά έπαιξες στην πρώτη ομάδα της Ανόρθωσης και σε ποιο παιχνίδι έκανες το ντεμπούτο σου;
Στην Ανόρθωση αγωνίστηκα από την πρώτη χρονιά που εντάχθηκα στην ομάδα. Συγκεκριμένα το πρώτο παιχνίδι που είχα αγωνιστεί ήταν με τον Ολυμπιακό Λευκωσίας. Στο παιχνίδι εκείνο ήταν τραυματίας ο Τουμάζου και καλέστηκα να παίξω στη θέση του ως δεξιός αμυντικός. Μετά την επάνοδό του, αγωνίστηκα στη θέση του μέσο-αμυντικού, θέση η οποία είχα διακριθεί παρόλο που η βασική μου θέση ήταν κεντρικός αμυντικός.
– Στην καριέρα κάθε ποδοσφαιριστή πάντα υπάρχει μια χρόνια σταθμός ένας αγώνας ένα γκολ που ξεχωρίζει. Για εσένα αυτό πιο είναι;
Η χρονιά σταθμός μου ήταν το 1982-1983 που η ομάδα έπαιξε πραγματικά ένα εντυπωσιακό ποδόσφαιρο και πρωταγωνιστούσε μαζί με την Ομόνοια. Μια χρονιά σημαδιακή καθότι την προηγούμενη χρονιά κινδυνεύαμε με διαβάθμιση και την αμέσως επόμενη χρονιά κυνηγούσαμε το πρωτάθλημα. Το γκολ που έμεινε χαραγμένο στην μνήμη μου ήταν την ίδια χρονιά με την Σαλαμίνα στο Δασάκι Άχνας (3-2) και την επόμενη μέρα με κάλεσε στην Εθνική Ομάδα ο προπονητής Βασίλ Σπάσοφ
– Σε αυτή την καριέρα ποιος πιστεύεις ότι σε βοήθησε και σε στήριξε περισσότερο;
Σε όλη αυτή την πορεία με βοήθησαν αρχικά τα αδέρφια Παναγιώτης και Κώστας Πιερή στον Εθνικό Άχνας. Στην συνέχεια, όταν πήγα στην Ανόρθωση με βοήθησε αρχικά ο αρχηγός της ομάδας Αντωνάκης Κκαφάς και μετά οι εκάστοτε προπονητές της Ομάδας!!
– Η κορυφαία σας στιγμή σε όλη αυτή την διαδρομή της καριέρα σας;
Η κορυφαία στιγμή για εμένα κατά τη διάρκεια της διαδρομή της καριέρας μου, ήταν το κάλεσμα από τον κύριο Σπάσοφ να αγωνιστώ και να φορέσω τα χρώματα της φανέλας της Εθνική μας ομάδας. Ένα κάλεσμα το οποίο σημαδεύει και τιμά τον οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή πιστεύω που καλείτε να τιμήσει την ομάδα της χώρας του. Και φυσικά δεν θα μπορούσα στο σημείο αυτό της ερώτησης σας να μην αναφέρω την πιο αξέχαστη μου στιγμή, ένα κοσμοϊστορικό γεγονός της τότε εποχής, την ισοπαλία με σκορ 1-1 στο Τσίρειο Στάδιο με την τότε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια της Ιταλίας. Επιπρόσθετα όμως, θα ήθελα να αναφέρω ακόμη ένα κατόρθωμα της τότε ομάδας της Εθνικής το οποίο ήταν η ισοπαλία που φέραμε με το ίδιο σκορ με την Ιταλία, 1-1 στο Μακάριο στάδιο όμως αυτή τη φορά, με μία άλλη μεγάλη δύναμη της τότε Εποχής στην Ευρώπη την Τσεχοσλοβακία. Τέτοιες στιγμές, σε τέτοιου είδους εμβέλειας παιχνίδια με αυτά τα θετικά αποτελέσματα εύχομαι όλοι οι νέοι ποδοσφαιριστές να ζήσουν καθώς είναι στιγμές που σε σημαδεύουν για μια ζωή, και οι οποίες μένουν άσβεστες και ζωντανές στο πέρασμα του χρόνου.
– Υπάρχει μεγάλη εκτίμηση σεβασμός και αγάπη από τον κόσμο της Ανόρθωσης προς το πρόσωπό σας;
Ναι, υπάρχει σε πολύ μεγάλο βαθμό η εκτίμηση και ο σεβασμός ως προς το πρόσωπο μου από τον κόσμο της ομάδας μας. Και αυτό το βρίσκω καθημερινά σε διάφορους χώρους όπου παρευρίσκομαι αφού πολλοί με σταματάνε και με ρωτάνε για την ομάδα. Ο σεβασμός όμως και η εκτίμηση είναι αμοιβαία και αυτό το δείχνω. Ξέρετε, τότε για τον κόσμο της ομάδας, εμείς οι ποδοσφαιριστές ήμασταν η απαλοιφή της τεράστιας πληγής της εισβολής και της κατοχής, και ταυτόχρονα διαμέσου της ομάδας κρατούσαμε άσβεστη τη μνήμη της κατεχόμενης μας ΠΟΛΗΣ της Αμμοχώστου. Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ ήταν, είναι και θα είναι το έμβλημα του πόθου για επιστροφή και το σύμβολο για να μην ξεχαστεί η Αμμόχωστος μας στο πέρασμα των χρόνων και αυτό ο κόσμος το εκτιμά και το σέβεται ιδιαίτερα. Εξού και η εκτίμηση και ο σεβασμός από τον κόσμο τόσο προς το πρόσωπο μου, όσο και προς τα πρόσωπα των τότε συμπαικτών μου, αλλά και όλων των ποδοσφαιριστών που πέρασαν από την ομάδα πριν από εμένα και μετά από εμένα.
– Είσαστε ο πρόεδρος των παλαιμάχων της Ανόρθωσης μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια οι σχέσεις σας με το σωματείο και ποιες οι δραστηριότητες σας;
Είμαι ενεργό μέλος στον σύνδεσμο παλαίμαχων ποδοσφαιριστών της Ανόρθωσης από την πρώτη στιγμή που ιδρύθηκε. Τα δύο τελευταία χρόνια έχω την τιμή να είμαι ο πρόεδρος του συνδέσμου. Στόχος και σκοπός μας είναι να φέρουμε ακόμη πιο κοντά τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές της ομάδας μέσα από τις διάφορες δράσεις και δραστηριότητες που σαν αποτέλεσμα θα έχουν την ενδυνάμωση του συνδέσμου. Τέτοιες δράσεις είναι η διοργάνωση διάφορων εκδηλώσεων ως τιμής ένεκεν σε ανθρώπους που πρόσφεραν και βοήθησαν το σωματείο μας με τις ενέργειες και τις δράσεις τους. Επίσης, μία εκ των δραστηριοτήτων μας ως σύνδεσμος παλαίμαχων της Ανόρθωσης Αμμοχώστου είναι που λαμβάνουμε μέρος στο Πρωτάθλημα Παλαίμαχων Ποδοσφαιριστών το οποίο διοργανώνεται από την ΚΟΠ.
Με το σωματείο έχουμε άριστη επικοινωνία και επαφή και ευελπιστούμε στη συνέχιση της αλλά και στην ενδυνάμωση της. Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι η ενίσχυση αλλά και η συνεχής επαφής μεταξύ όλων των μερών που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Ανόρθωσης μόνο θετικά αποτελέσματα μπορούν να φέρουν. Η επαφή αυτή μπορεί να φέρει συζητήσεις, και ανταλλαγή απόψεων μέσα από εισηγήσεις και οράματα τα οποία μπορούν να επιφέρουν μόνο επιθυμητά αποτελέσματα.
– Ένα μήνυμα ως επίλογο;
Το μήνυμα μου είναι να καλέσω και να παρακαλέσω τον κόσμο της Ανόρθωσης να παραμείνει κοντά στο σωματείο μας και την ομάδα μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να έχουμε θετικά και επιθυμητά αποτελέσματα. Μόνο μονοιασμένοι και ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε πολλά και πρέπει να το καταλάβουμε. Εξάλλου, όλοι μας για αυτή την μεγάλη ιδέα της Ανόρθωσης παλεύουμε και προσπαθούμε.
Κλείνοντας να σας ευχαριστήσω για την συνέντευξη που μου παραθέσατε και να ευχηθώ σε όλους Υγεία, Αγάπη και Ευτυχία. Με υπομονή και πολλή προσοχή κυρίως ας ελπίσουμε ότι θα ξεπεράσουμε σύντομα όλο αυτό που συμβαίνει με τον Κοροναϊο, να μείνουμε σπίτι, και όταν επιστρέψουμε στα γήπεδα να δούμε και πάλι επιτέλους πρωταθλήτρια την αγαπημένα μας ομάδα.